W poszukiwaniu harmonii
Okres między I wojną światową a pierwszymi latami po zakończeniu II wojny światowej wyznacza w sztuce nowoczesnej fazę odejścia od bezgranicznej wiary w postęp. Wobec niewyobrażalnego okrucieństwa wojny artyści walczyli zgodnie z paradygmatem „powrót do porządku“ o zmianę kursu w sztuce nowoczesnej. Przez konfrontację ze światem starożytnym artyści tacy jak Pablo Picasso, Georges Braque, Aristide Maillol i Henri Laurens rozwinęli swój indywidualny styl klasycystyczny. Znajduje się on w centrum wystawy, która wyjaśnia na podstawie ponad 70 eksponatów ten zaskakująco produktywny stosunek ważnych przedstawicieli sztuki nowoczesnej do estetyki sztuki antyku. Zainspirowani tekstami starożytnych autorów, Wergiliusza czy Owidiusza, i przez intensywne studiowanie rzeźb antycznych Picasso i inni artyści stworzyli ukształtowany przez szukanie harmonii klasycystyczny styl linearny, wyraźnie rozpoznawalny w różnorodnych dziełach, w akwafortach, litografiach i bibliofilskich książkach, które zaliczają się do perełek sztuki graficznej okresu modernizmu.
