Vom Zauber einer
verwehenden Sprache
(O urokach odchodzącej
w niepamięć wymowy)
W czasach degradacji języka i nadmiaru wrażeń Ulrich Tukur i Christian Redl przypominają o początkach teatru: o języku jako najrzetelniejszym przekaźniku dobrych opowiadań. Obaj aktorzy zetknęli się w swojej młodości z wierszami wybitnych niemieckich autorów. Ulrich Tukur przez swojego ojca, który przy jego łóżku recytował Goethego i Schillera. Christian Redl przez legendarne wieczory i nagrania płytowe z Klausem Kinskim. Obok swoich ulubionych wierszy poświęcą się przestarzałemu stylowi opowiadania. Dla starszych są jeszcze stale nie tylko miłym wspomnieniem nauki niemieckiego, ballady to często mistrzowsko opowiedziane krótkie historie, które obrazowo i celnie opisują czynniki budujące napięcie, tak jak w każdej powieści kryminalnej: chodzi o pokusę, wierność i zdradę, o nieodwzajemnioną miłość, o życie i śmierć. I w całym tym podniosłym tonie kryją się między rymami analogie do ballady o straszliwej zbrodni, form komizmu i kolportażu: Jak dawne gazety bulwarowe w metrum klasycznym. Jedynie z pomocą swoich głosów, przy odrobinie mimiki i z niesamowicie dużym doświadczeniem scenicznym Ulrich Tukur i Christian Redl wydobywają z tekstów Goethego, Fontane, Brechta i Enzensbergera fantastyczne światy, które mocno poruszają, bo zawsze chodzi o wielkie dramaty ludzkie. Pianistka Olena Kushpler odpowiada na recytowane wiersze grając na fortepianie kompozycje, które często powstawały w tym samym czasie co teksty.
