Sylvia Hagen.
Spuren: Bronze – Ton – Papier
(Ślady: brąz – glina – papier)

Sylvia Hagen od ponad pięciu dekad tworzy między innymi rzeźby z brązu, figury z terakoty, rysunki węglem i gwasze. Jej prace charakteryzują się imponującym połączeniem siły i determinacji z jednoczesną otwartością. Ludzkie ciało jest zawsze w centrum jej prac, czasami przedstawione w spokojnej autorefleksji, czasami w wewnętrznym konflikcie. Niemniej jednak Hagen konsekwentnie przekazuje pozytywne spojrzenie na ludzką sylwetkę.

Energia artystyczna, która drzemie w Sylvii Hagen, jest wyczuwalna, gdy patrzy się na jej prace, ale można się jej tylko domyślać. Energię tę czerpie nie tylko z krajobrazu Kotliny Freienwaldzkiej, swojej przybranej ojczyzny. Urodzona w Treuenbrietzen, rozpoczęła studia medyczne w Berlinie, co mogło przyczynić się do antropologicznego ukierunkowania jej twórczości. Przerwała studia, została artystką i wraz z mężem Wernerem Stötzerem przeprowadziła się do Kotliny Freienwaldzkiej w 1981 roku.

Hagen udało się wypracować niepowtarzalną sygnaturę artystyczną. Surowy materiał nie przysłania procesu twórczego, rzeźby są objawieniem ich produkcji. Nic nie jest upiększane, nic nie jest wygładzane. Materiałowi pozwala się pracować, utleniać się; czas pozostawia swoje ślady na powierzchniach i w ten sposób staje się częścią dzieła sztuki. Hagen buduje swoje figury, następnie je niszczy i zaczyna od nowa. Jej proces twórczy to ciągłe poszukiwanie i zbliżanie się do formy, taniec na cienkiej linie między figuracją a abstrakcją.

Sylvia Hagen prezentuje na swojej najobszerniejszej jak dotąd wystawie indywidualnej w Pałacu Neuhardenberg rzeźby i prace z papieru z ostatnich pięciu dekad.