Der Himmel über Brandenburg
(Niebo nad Brandenburgią)
Impresjonistyczne
krajobrazy Berlina
Rozwój malarstwa krajobrazowego XIX wieku można porównać do sejsmografu, który odzwierciedla stan psychiczny społeczeństwa, naznaczonego głębokimi przemianami. W epoce romantyzmu natura była jeszcze wzniosłym miejscem zachwytu, a pejzaż postrzegany był jako odbicie duszy. Jednakże gwałtowny postęp technologiczny, industrializacja z jej wyzwaniami oraz zawirowania polityczne wywołały wzmożoną potrzebę ucieczki na łono pozornie czystej, nietkniętej natury.
Szczególnie w szybko rozwijającym się Berlinie, którego ludność znalazła się pomiędzy zubożeniem klasy robotniczej, reakcyjną dynastją cesarską, blichtrem nocnego życia i pewną siebie burżuazją, artyści szukali spokoju i inspiracji w brandenburskim krajobrazie. Zamiast arkadyjskich włoskich wzgórz lub spektakularnych pasm górskich, to Brandenburgia ze swoimi lasami sosnowymi, obszarami zalewowymi, wydmami śródlądowymi i jeziorami stała się ich motywem. Podążając za przykładem francuskich impresjonistów, artyści ci zabierali swoje płótna w plener, aby uchwycić ulotne klimaty regionu w swoim własnym stylu. Ich prace, czasem naturalistyczne, czasem wyidealizowane, w szczególny sposób oddają charakter tego wiejskiego regionu i poruszają do dzisiaj. I to przede wszystkim niebo sprawia, że obrazy stają się uderzającymi i nastrojowymi pejzażami.
Podczas gdy w Roku Caspara Davida Friedricha 2024 świat sztuki skupia się na romantyźmie, Fundacja Pałac Neuhardenberg poświęca uwagę impresjonizmowi, drugiemu ważnemu odrodzeniu malarstwa pejzażowego w XIX wieku. Dzięki wypożyczeniu licznych dzieł z renomowanych zbiorów publicznych i prywatnych, zaprezentowane zostaną prace znanych artystów, takich jak Lesser Ury, Walter Leistikow i Karl Hagemeister. Wystawa odkrywa również mniej znanych artystów tamtej epoki, takich jak Julie Wolfthorn, Philipp Franck i Paul Vorgang, których twórczość umożliwia głębszy wgląd w różnorodność omawianego gatunku.
