Der Gang vor die Hunde
(Świat schodzi na psy)
Muzyczna podróż Fabiana
z utworu Ericha Kästnera
Jakob Fabian, germanista i copywriter reklamowy, włóczy się po Berlinie lat dwudziestych. Panują tam zarówno blaski i nędze, ekstaza i zbrodnia. Fabian napotyka na swojej drodze pijaków, inspirujących artystów i neurotycznych intelektualistów i próbuje bronić swoich ideałów w wielkomiejskiej dżungli. Jednocześnie młoda demokracja Republiki Weimarskiej chwieje się w posadach. Gdy Fabian poznaje Cornelię, jego szczęście wydaje się być na wyciągnięcie ręki. Jednak to nie jest czas na snucie planów na przyszłość …
Satyryczna powieść Ericha Kästnera została opublikowana w 1931 roku dopiero po ingerencji cenzury. Po przejęciu władzy przez nazistów dwa lata później autor zdecydował się pozostać w Niemczech i musiał bezradnie przyglądać się, jak jego książki płoną na stosach w Berlinie. Nieocenzurowana wersja powieści ukazała się dopiero w 2013 roku, ale dzięki temu zarówno humor, empatia, jak i przenikliwa krytyka „najbardziej optymistycznego niemieckiego pesymisty” (Marcel Reich-Ranicki) na nowo trafiły do świadomości szerokiej publiczności. Martin Brambach i jego zespół stworzyli zaskakująco aktualny, zabawny spektakl teatralny z muzyką popularną lat dwudziestych.
Obok wieloletnich angaży w Burgtheater i innych renomowanych teatrach Martin Brambach jest znany jako jeden z najbardziej wszechstronnych niemieckich aktorów filmowych i ma na swoim koncie ponad 200 ról. Wciela się m. in. w rolę drezdeńskiego śledczego Schnabla w serialu kryminalnym Tatort, za którą otrzymał Nagrodę im. Adolfa Grimmego, a także wystąpił w takich głośnych produkcjach jak w ekranizacji Schuld Ferdinanda von Schiracha oraz Kursk Thomasa Vinterberga.
Po ukończeniu kształcenia w Max-Reinhardt-Seminar w Wiedniu Christine Sommer występowała na scenach różnych teatrów. Zagrała także wiele ról w produkcjach telewizyjnych i serialowych. Wraz ze swoim partnerem Martinem Brambachem podróżuje po kraju z własnymi programami.
Jürgen Hartmann, urodzony w 1965 roku w Stuttgarcie, kształcił się po studiach klaunady u Friedera Nögge na Uniwersytecie Muzyki i Teatru w Hanowerze. W latach 1992–1997 był związany ze Staatstheater Darmstadt. Za rolę Lilioma w spektaklu wyreżyserowanym przez Michaela Grunera w 1996 roku był nominowany w kategorii Aktor Roku. Następnie przez kilka lat występował w Deutsches Nationaltheater Weimar, teatrze w Dortmundzie oraz gościnnie w różnych teatrach i operach. Zagrał również w licznych produkcjach filmowych i telewizyjnych. Od 2007 roku wciela się w rolę lekarza medycyny sądowej, dra Vogta w Tatort Stuttgart.
Jubril Sulaimon urodził się w 1968 roku w Nigerii, gdzie mieszkał do 23. roku życia. Był członkiem teatru społecznościowego Ayota Arts Centre w milionowym mieście Lagos. Ukończył studia aktorskie na Uniwersytecie Obafemi Awolowo w Ile-Ife, a następnie dołączył do zespołu Collective Artistes pod kierownictwem Chucka Mike’a. Swoje umiejętności aktorskie rozwijał także pod okiem laureata Nagrody Nobla, Wolego Soyinki. Od 1992 roku mieszka w Niemczech i występuje na scenach teatrów niemieckojęzycznych w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i Luksemburgu.
Saksofonistka i wokalistka po studiach Cathrin Groth z Dortmundu zajmowała się już przed rozpoczęciem studiów intensywnie brzmieniem saksofonistów jazzowych, takich jak Stan Getz, Ben Webster, Lester Young i John Coltrane. Koncertowała z pianistami, zespołami muzyki kameralnej, kwartetami saksofonowymi i orkiestrami symfonicznymi, ale realizuje też własne projekty. Na przykład w 2016 roku wydała album pt. Versionauten z Grothem & Bennecke, który nagrała z gitarzystą zespołu Jazzkantine, Tomem Bennecke.
Gitarzysta z Gelsenkirchen, Christian Hammer, studiował grę na gitarze jazzowej w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Amsterdamie u Wima Overgaauwa, Jessego van Rullera i Maartena van der Grintena. Występuje też solo oraz w różnych zespołach jazzowych i projektach z pogranicza muzyki, teatru, tańca i sztuk pięknych. Do jego najnowszych projektów należą na przykład Kioomars Musayyebi Quartet (finalista kunkursu Creole 2017), Lichterklanglabor (swobodne improwizacje na temat instalacji świetlnych Karla Rosenwalda) i Hammerhead (trio organowe z Martinem Scholzem i Wolfgangiem Ekholtem). W galerii werkstatt w Gelsenkirchen organizuje cykl koncertów o nazwie Hammer+3 z udziałem różnych gości.
Oprócz działalności muzycznej Markus Conrads początkowo studiował informatykę na Uniwersytecie w Dortmundzie i pracował jako programista. Jednak w 2002 roku całkowicie poświęcił się muzyce, rozpoczynając studia gry na kontrabasie jazzowym na Uniwersytecie Folkwang w Essen. Od 1998 roku jest basistą i mandolinistą w zespole Wildes Holz, z którym wydał kilka albumów. Występował między innymi w Chinach, Korei, Rosji, Polsce i we Włoszech.
Prawa do wystawienia utworu: © Bühnenverlag Weitendorf
